Gitarist Fred Frith omschrijft de Zwitserse pianiste Katharina Weber (1958) als een “piano icon”. De klassiek opgeleide pianiste/componiste beweegt zich in de brede wereld van de hedendaagse muziek waar grenzen niet meer bestaan en hedendaags gecomponeerde muziek en jazz improvisatie zich mengen. Twaalf jaar na haar gevierde solo cd “Woven Time” is “In Mártha’s Garden” haar tweede solo album. Het muzikale kader wordt gevormd door twee piano werken van György Kurtág (1926, een Hongaarse componist van hedendaagse klassieke muziek, beïnvloed door o.a. Béla Bartok en Anton Webern), die zijn geweid aan Márta Kurtág en centraal staat zijn compositie “Eine Wanderung mit Robert Walser. Katharina leerde Márta en György Kurtág kennen tijdens een master class over Beethoven en Kurtág, de manier van lesgeven fascineerde haar net zoals hun spel. Sindsdien reisde ze regelmatig naar Hongarije om lessen te nemen, klassieke muziek en natuurlijk het werk van Kurtág, heel sporadisch zond ze hem haar eigen stukken.

Kurtág’s commentaren waren schaars maar des te belangrijker, Márta Kurtág was vaak aanwezig bij de pianolessen van haar echtgenoot en gaf een extra impuls . Symbiotisch samenwerken, niet alleen aan de piano, maar ook tijdens de lessen. De samenwerking met de Kurtágs, die nu al zo’n 30 jaar gaande is, heeft een onmiskenbaar stempel gedrukt op het werk van Katharina, als muzikant, als een improvisator en als componist.

Het album begint met “Hommage à Kurtág Márta”, een kort stuk van György Kurtág, direct gevolgd door “Extemporale I”, een verzameling stevig aangezette noten die langzaam verglijden in lieflijke klanken. Ditzelfde procedé zet zich voort in de rest van het album, allemaal relatief korte stukken, vele opgedragen aan collega muzikanten zoals Dominik Blum of ter gelegenheid van een verjaardag van Márta of Gertrud Schneider. De composities duren slechts enkele minuten, het zijn eigenlijk korte geluid expressies, door de korte duur ontstaan er eigenlijk geen coherente muzikale constructies.

Negentien stukken staan er op het album, waarvan “Im Gedenken an Márta Kurtág” , opgedragen aan Gyuri eigenlijk een van de weinige nummers is die beklijft doordat de liefde die de muziek uitstraalt zorgt voor een duidelijke boodschap. Hetzelfde kan gezegd worden van …Windhaug in den Blättern…( für Márta und György mit unendliche Dank) , mij stuit die overdreven affectie met het echtpaar Kurtág wel een weinig tegen de borst. Het album wordt afgesloten met opnieuw een compositie van Kurtág “Eine Wanderung mit Robert Walser”, verreweg het langste stuk op dit album en met zijn verstilde klanken een van de beteren, het maakt overigens wel duidelijk dat het spel van Weber erg is beïnvloed door haar idool György Kurtág. Moeilijk te omschrijven deze muziek, ik twijfel zelfs of je dit onder jazz kunt rubriceren, luister zelf.

Jan van Leersum.